Max zette de wereld naar zijn eigen hand. Max maakte zich niet druk, het gebeurde allemaal toch wel zoals hij het wilde. Hij bepaalde door wie, wanneer en hoelang hij geaaid werd. Wanneer men naar zijn mening te vroeg stopte gaf hij een poot, of blafte vriendelijk doch dringend dat er verder geaaid moest worden. Veel mensen hadden hem graag mee naar huis genomen...

Max viel niet op, maar was toch altijd duidelijk op een prettige manier aanwezig. In zijn 11e levensjaar werd hij "dement". Sinds kerst '99 at hij opeens alles wat hij te pakken kreeg. Van blikopener tot de telefoon. De vuilnisbak was niet meer veilig voor hem, en de panty die hij er (blijkbaar) uit heeft opgegeten had een zware buik operatie tot gevolg. De operatie bleek een dag later toch te zwaar voor zijn oude lijf te zijn geweest.

En ook toen heeft Max zelf beslist dat hij zou gaan.